Ο περί Διαμεσολάβησης σε Οικογενειακές Διαφορές Νόμος 62(Ι)/2019

Ο νέος νόμος προνοεί για τη διεξαγωγή διαδικασίας διαμεσολάβησης σε οικογενειακές διαφορές, μέσω της οποίας δύο ή περισσότερα μέλη μιας οικογένειας επιχειρούν να καταλήξουν σε συμφωνία για την επίλυση οικογενειακών τους διαφορών με τη συμβολή διαμεσολαβητή.

Οι διατάξεις του νέου Νόμου εφαρμόζονται σε οικογενειακές διαφορές και σκοπός της διαμεσολάβησης σε οικογενειακή διαφορά είναι όπως τα μέρη, με τη συνδρομή διαμεσολαβητή, καταλήξουν σε κοινές αποφάσεις για τη διευθέτηση των οικογενειακών τους διαφορών.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί, ότι με τη διαμεσολάβηση επιδιώκονται τα ακόλουθα [(άρθρο 4, εδάφιο (2)]:

(α) Η ενθάρρυνση συναινετικών προσεγγίσεων με σκοπό τον περιορισμό ή/και αποφυγή των διενέξεων και της εχθρότητας μεταξύ των μερών σε οικογενειακή διαφορά και η βελτίωση της επικοινωνίας μεταξύ των της οικογένειας

(β) ο περιορισμός των αρνητικών συνεπειών που προέρχονται από τις οικογενειακές συγκρούσεις

(γ) η στήριξη και η διατήρηση των σχέσεων μεταξύ των μελών της οικογένειας, ιδιαίτερα γονέων και τέκνων

(δ) η προάσπιση του συμφέροντος του παιδιού

(ε) η ενθάρρυνση της ανάληψης, με υπευθυνότητα, της κοινής γονικής ευθύνης για τη φροντίδα, ευημερία και ανάπτυξη των παιδιών, σύμφωνα με τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ανεξάρτητα από το γαμικό καθεστώς και τις συνθήκες διαβίωσης οποιουδήποτε από τους γονείς και

(στ) ο περιορισμός των επίδικων θεμάτων και η οριστική επίλυση της οικογενειακής διαφοράς σε συντομότερο χρονικό διάστημα από αυτό που λογικά απαιτείται για την επίλυση της αποκλειστικά μέσω δικαστικών διαδικασιών

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του παρόντος νόμου, διαμεσολάβηση δυνατόν να διεξάγεται οποτεδήποτε, περιλαμβανομένης της διεξαγωγής στο πλαίσιο δικαστικής διαδικασίας που αφορά συγκεκριμένη οικογενειακή διαφορά, και διενεργείται από πρόσωπο το οποίο είναι εγγεγραμμένο στο Μητρώο Διαμεσολαβητών Οικογενειακών Διαφορών. Επίσης η διαμεσολάβηση δυνατόν να πραγματοποιείται για μέρος ή για το σύνολο οικογενειακής διαφοράς.

Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους παράγοντες που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μεταξύ άλλων, από τον Διαμεσολαβητή. Ο Διαμεσολαβητής έχει καθήκον και υποχρέωση να ενθαρρύνει τους γονείς να εστιάζουν στις ανάγκες του παιδιού και ιδιαίτερα, να τους υπενθυμίζει την πρωταρχική τους ευθύνη για την ευημερία του παιδιού. Η ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και διάπλαση των παιδιών είναι καίριας σημασίας, γι' αυτό και οι γονείς πρέπει να επιδιώκουν να διατηρούν ζωντανό και δυνατό το δεσμό αίματος που τους ενώνει με τα παιδιά τους, αποφεύγοντας οποιεσδήποτε συγκρούσεις ή διαμάχες που πιθανόν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο μεγάλωμα του παιδιού.

The content of this article is intended to provide a general guide to the subject matter. Specialist advice should be sought about your specific circumstances.